ఓ వానా....

చిరాకు నాకు వానంటే. తడి తడిగా.. ఎక్కడ చూసినా బంక, బురద. అడుగు తీసి అడుగు వేస్తే అందులో ఇరుక్కుపోతాయి కాళ్ళు. బయటకు వెళ్ళలేం, పనులు చేసుకోలేం!! అన్నిటికీ అడ్డు వాన. ఎక్కడికీ కదలనివ్వకుండా కట్టి పడేసే వర్షం అంటే నాకు చిరాకు అందుకే. అలా అని మొండిగా బయలుదేరితే అన్నీ ఇబ్బందులే!

But...
Now I am standing in this drought. ఎక్కడ చూసినా బీటలు. కట్టి పడేసే వారెవరూ లేరు. ఇంకా చెప్పాలంటే చినుకు తడి కోసం నేను తిరిగి చూడని దిక్కు లేదు. వెతకని దారి లేదు. అన్ని దారులూ మొండి చెయ్యే చూపిస్తున్నాయి.  ఇలా వెతుకుతుంటే తెలుస్తుంది, నేనేం పోగొట్టుకున్నానో! ఏం ద్వేషించానో!! ఇన్నాళ్ళూ...I now see what I used to Hate. నేను నిన్ను అంతగా ఇష్టపడటం నేను తట్టుకోలేకపోయాను. అహమో.. భయమో.. ఏమో మరి. Whatever...No matter what, I LOVE YOU. I always did. But it took me my 'Life' to realize the Truth. I now miss you.

So, why dont you come back, give me a second chance and tie me down, at my HOME. ఎక్కడికీ కదలనివ్వకుండా.....

అనుకోని అతిథి

మనోవనంలో విరబూసే తడి చినుకై వస్తావో...
వలపుకు కళ్ళెం వేసే అందెల మువ్వై ఘల్లుమంటావో...

విశాల గగనంలో తారకవై మురిపిస్తావో...
కారు మబ్బుల ఉరుమై వణికిస్తావో...

అల్లిబిల్లి ఆటల్లో కాకి ఎంగిలే పంచుతావో...
గిల్లికజ్జాల మూటలే మోయిస్తావో...

ఉప్పుమూటలాడిస్తావో...
ఉప్పు చినుకులే మూటకడతావో...

కలవరపెట్టే కలవో....
పొడుపు కథవో.....

ఏమో........

ఎప్పుడొస్తావో.... ఎలా వస్తావో....
ఏ మలుపులో పలకరిస్తావో.......!