Tuesday, October 17, 2017

నా పలక

ఆజ్ కల్ పావ్ జమీన్ పర్ నహి పడతే మేరే..



అమ్మో నీ ముందే..?!

ఆ చిందులన్నీ నీ వెనకే!



అల్లాంటి క్షణాల్లో ఎన్ని తలపులో పలక మీద రాశుకున్నవి.

నిను చూస్తే ఇలా.. నువ్వొస్తే అలా.. అని.

మరెన్నో జ్ఞాపకాలు. ప్రతి జ్ఞాపకానికో పాట. నువ్వో.. మరి నేనో.

వెన్నెల పరుచుకున్న మేడ మీదో, బాల్కనీ మూల చీకట్లోనో, ఫోన్ బూత్ లోనో, ఖాళీ బస్టాప్ లోనో...

బోలెడన్ని పలకరింపులు ప్రతి పలకరింపుకొక మెలిపెట్టే వీడ్కోలు.

మరపనేదే లేదే! నిమిషాలు, రోజులు కొన్ని సార్లు నెలలు...

మెలిపడిన ముడి విడేది మాత్రం మరసటి పలకరింపుకే.



తుంటరి కాలం. పరాకులో ఉండగా మెల్లగా ఏదో చేస్తుంది ఆ పలక మీద

నాకేం తెలుసు, ఈ పలక ఆ కాలం తో చేరిందని..

ఇప్పుడది మయాబజార్ అని, మాయల పుట్ట అని

ఏం జరిగిందో, ఎలా జరిగిందో నాక్కూడా తెలీదు. నిజం. ఒట్టు!



ఇప్పుడా పలక ఎక్కడో ఉంది. తనకు తానే ఎదో గీస్తుంది.
చంద్రుని కిరణాలు తాకిన కలువ రేకుల్లా విచ్చుకుంటుంది ఎందుకో మరి..

Saturday, July 29, 2017

మేఘన-వరుణ్-సత్య

సుప్రభాత సమయంలో ఎగిరేప్పుడు పక్షుల్లో ఒక ఉత్తేజం కనిపిస్తుంది. ఈ రోజు నాకోసం ఏం  దాచిందో త్వరగా చూడాలి అన్న ఒక ఆత్రుత కనిపిస్తుంది.

అవే పక్షులు చల్లని సాయంత్రం వేళ గూటికి బయలుదేరినప్పుడు ఎగిరే తీరు వేరుగా ఉంటుంది. మనసులో ఆత్మ సంతృప్తితో ముఖం పై చిరునవ్వుతో నడుస్తున్న ఒక జ్ఞాని లా కనిపిస్తాయి. 


అల్లాంటి ఒక ఆహ్లాదకరమైన సాయంత్రం మమేకమై ఎవరో అజ్ఞాత వ్యక్తి మురళి వాయిస్తుంటే ఆ వేణుగాన స్రవంతి లో తలమునకలౌతూ ఆ గానం వెంటే పరుగుతీసే గోపికల్లాగో లేక ఏవో అర్ధంకాని ప్రశ్నలకు సమాధానాలు వెతుక్కుంటూ గురువునాశ్రయించే అనుచరుడిలాగో ఆ కొంగల వెంట  సాగిపోతున్నాయి తెల్లని మేఘాలు.

--------------------------------------------------------------------------

"ఎవరైనా ఓక కవి ఈ దౄశ్యాన్ని చూస్తే మంచి కవిత రాస్తాడేమో కదా సత్యా."
"హ్మ్మ్మ్.. ఎవరైనా నా.. వరుణ్ అనే కవి నా?"
"అబ్బా నేనన్న ప్రతి వాక్యాన్నీ వరుణ్ తో ముడెయ్యాలా? బాగా అల్లరెక్కువయ్యింది నీకు" చిరుకోపం ప్రదర్శిస్తూ చాటుగా నవ్వుకుంది మేఘన. 

"లేకపోతే?! నా దగ్గరా నీ దాపరికాలు? వరుణ్ కనపడకపోతే వెతికే నీ కళ్ళు అతను కనపడగానే హాయిగా నవ్వటం నేను గమనించలేదనుకుంటున్నావా? ఇన్నేళ్ళనుంచి నిన్ను చూస్తున్నాను. నీలో ఈ తేడాని నేను ఆ మాత్రం గమనించలేనా? సో, ఇక దాపరికం డాంభికం మాని విషయం చెప్పు మేరీ బుల్ బుల్" అంటూ సత్య మేఘనని చక్కిలిగింతలతో ముంచెత్తేసింది. 

"అబ్బా ఆగవే రాక్షసి. చెప్తా చెప్తా ముందు వదులు" అంటూ సత్య నుంచి విడిపించుకుంది మేఘన.
"యాక్చుయల్లి చెప్పటానికి ఎమీ లేదు." 
"ఓస్! చెప్తావా లేక మళ్ళీ...."
"ఆ ఆ... వద్దు వద్దు. చెప్తా చెప్తా."
"హ్మ్మ్.. అలా రా దారికి. I am all set to listen. పేష్ కియా జాయ్..."
మేఘన ఒక దీర్ఘమైన శ్వాస తీసుకుని, "వరుణ్ అంటే నాకిష్టం. చిలిపితనం-చాతుర్యం-చమత్కారం-చురుకుతనం..."
"ఓయ్.. నీ చ గుణింతం కాస్త ఆపి విషయం చెప్పు సాగదియ్యకుండా. టెన్షన్ తట్టుకోలెకపోతున్నా ఇక్కడ."

"ప్చ్.. నువ్విలా నాకు అడ్డు కొడితే చెప్పను పో!"
"అలాగా.. ఐతె ఒకె. చెప్పకు. నువ్వే దాచుకో."
"సరే సరే.. కట్ షార్ట్ చేసి చెప్పాలంటే అతనిలో సమయానికి సందర్భానికి తగ్గట్టు వ్యవహరించే అతని స్మార్ట్నెస్. ఎవరినైనా ఆకట్టుకోగలిగే మాట తీరు నాకు బాగా నచ్చుతాయి."

"అతను పాటలు పాడడు. కవితలు రాయడు.  But he is an artist in his own way, a sensible man. At the same time a practical man too. A rare combination. Right? . సో అతనంటే నాకు వల్లమాలిన అభిమానం."

"బాబోయ్. పిచ్చ బాగా ముదిరింది నీకు. మరి నీలో ఈ సరికొత్త డిసార్డర్ యాంగిల్ చూసాడా వరుణ్?"

"లేదు. నేనతనికి ఏమీ చెప్పలేదు. ఈ విషయమై ఎప్పుడూ మాట్లాడలేదు. It's all just professional talk."

"హుహ్.. మేఘనా, ఏదైనా ఫేస్ టు ఫేస్ తేల్చుకోవటం బెటర్ రా.. నా మాట విని ఆలస్యం చెయ్యకుండా వరుణ్ కి నీ ఫీలింగ్స్ ఎక్ష్ప్రెస్స్ చెయ్"

"ప్ఛ్.. నేనూ అలానే అనుకున్నా సత్యా. కానీ ఏదో భయం. "
"భయమా.. నీకా.. దేనికి?"
"I haven't been lucky ever in any relationship"
"ఓయ్.. నిలో ఆర్ట్ మూవీ హిరోయిన్ ని పక్కనపెట్టు తల్లి కాసేపు. "
"I am not joking సత్య"
"neither am I!!"
"ప్ఛ్.. ఎలా చెప్పను నీకు"
"నాకే చెప్పలేకపొతే ఇంకా వరుణ్ కి ఎలా చెప్తావు? So go on.. speak out. Whats your problem."
"నాది అర్ధం లేని భయం కాదు. కొంచెం సాంతం విను. వరుణ్ ముందు కొంచెం తడబడినా అతను నా గురించి ఏమనుకుంటాడో అని భయం. నన్ను గౌరవం తో చూసే వరుణ్ రేపు విషయం తెలిసి నన్ను అసహ్యించుకుంటే నేను తట్టుకోలేను."

"మేఘనా నీ ప్రాబ్లెం ఏంటో తెలుసా.. అవసరానికి మించిన బరువు మొయ్యటం. వరుణ్ నీ కాలేజ్ క్లాస్మేట్ కాదు. అతనొక మంచి మనిషి. He is a matured guy! So stop thinking that he would judge you. ఇకపోతే నువ్వు అతనేమనుకుంటాడో అన్న ఆలోచన పక్కనపెట్టు. For a minute take him out of this discussion. Let me tell you, about YOU. నీకు మేఘన అన్న పేరు అంటి అంకుల్ ఎలా పెట్టారో నాకు తెలీదు. ఆ పేరు నీకు అలా సెట అయిందో లేక నువ్వు ఆ పేరు ప్రభావం లో బతికేస్తున్నవో నాకు తెలీదు. ఆకాశాన్ని ఆవరించి భూమిని తన నీటితో నిన్పెయ్యగలదు మేఘం. పక్కవాళ్ళ ప్రపంచాన్ని నీలో నింపెసుకుని వాళ్ళ ప్రపంచాన్ని నీ ప్రేమతో నింపెయ్యగలవు నువ్వు."

"సత్యా. ఏమంటున్నావే?"

"హుహ్.. లెట్ మీ ట్రై అగైన్."
"మేఘనా, నువ్వొక అద్భుతం. నీలా ఎవ్వరు ఉండరే. ఎవరైనా నీదగ్గరకొచ్చి ఏదైనా షేర్ చేసుకుంటే. అదేదో నువ్వే అన్నట్టు నీదే అన్నట్టు ఫీల్ అవుతావు. That's a great quality. I haven't seen anyone so compassionate."
"But that's not good for you. You know?!"

"Satya, did I trouble you with my overrated concerns?"

"No. No.. I love you. I love you taking care of me like a baby. That's me. But నీ ప్రేమ సాగరం లో ఎల్లవేళలా ఈదగలిగే శక్తి అందరికి ఉండదు బంగారం. ఆ ప్రవాహం లో కొట్టుకుపోవటం ఇష్టం లేక కొందరు నీకు దూరం కావచ్చు.. Do you see what I mean?"

"I think so. But I am confused".

"Simple. అన్ని సార్లు నువ్వు ఒక composed character లా ఉండక్కర్లేదు. అన్ని సార్లు త్యాగాలు చెయ్యక్కర్లేదు. in fact its good to be selfish. Its ok if you slip or fall. Be yourself. సో అతని గురించి ఆలోచించటం మాని ముందు నీ గురించి ఆలోచించు. నీకేం కావాలో ఆలోచించు. అతనితో నీ భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచించు.  నీ ఒవర్ఫ్లోఇంగ్ ప్రేమ సాగరం లో వరుణ్ కొట్టుకుపోకుండా చూసుకో. That's all."

--------------------------------------------------------------------------
వీధి చివర వేణుగోపాల స్వామి గుడిలో సాయంత్రం హారతి మొదలయ్యింది.




Friday, July 28, 2017

తప్పొప్పులు

పరిస్థితుల-ప్రయోజనాల తులాభారంలో తప్పొప్పులు నీడల్లా వాటి రూపురేఖలు మార్చుకుంటున్నాయి.