One fine morning........

ఈ రోజు [Apr-19,2011] ఉదయం 5:30 కి వీధి కుక్కలు తెగ మొరుగుతున్నాయి. నాన్ స్టాప్ గా వాటి మొరుగుడుతో ఒక పావు గంట యుద్ధం చేసి ఇక నా వల్ల కాదని నా నిద్ర చేతులెత్తేసింది..... 'ఎవడు వాడు, ఏ దొంగ నా నిద్ర కొల్లగొట్ట సాహసించే..! ' అని మనసులో కసురుకుంటూ బాల్కనీలోకొచ్చి చూసిన నాకు అగ్ని పూల చెట్టు వెనుక... సాగిపొతున్న పల్చని నల్ల మబ్బుల చాటున చంద్రుడు ఉన్నట్టు ఆనవాలు కనిపించింది. కళ్ళు నులుముకుని తదేకంగా రెప్పార్పకుండా ఆ సుందర దృశ్య కావ్యాన్ని తిలకిస్తున్నాను, మబ్బులు ఎప్పుడు తొలిగిపోతాయా..... అని. వాయు దేవుడు జోక్యం తో నల్ల మబ్బు కదిలింది. చూడ్డానికి రెండు కళ్ళు చాలని ఆ దృశ్యం!! స్వేత వర్ణ ఛాయతో నిండు పున్నమి ధగ ధగ మెరుస్తూ ఉంది. నా మనసు చెదిరిపోయింది. ఎంత ఆనందమో చెప్పలేను. ఆ నిమిషం ఆ దృశ్యాన్ని అలాగే కళ్ళలో నింపేసుకుని, అది చెదిరేలోపు లోపలకెళ్ళి  నా కెమేరా తెచ్చాను. నిద్ర మైకం ఓ పక్క, 'ఈ ఫోటో బాగా తీయాలి.. మళ్ళీ మబ్బులొచ్చేస్తాయి' అన్న హడావుడి ఇంకో పక్క, I was conscious and in hurry. కేమెరా settings ఎమీ గుర్తు రాలేదు!! కష్టపడి రెండు ఫోటోలు క్లిక్కాను. బట్ లక్కు చిక్కలేదు. హ్మ్మ్మ్మ్..... షేక్ అయిపోయాయి :( ఈ లోపు వాటి సొమ్మేదో కరిగిపోతుందన్నట్టు మబ్బులు శశి ని దాచేసుకున్నాయి :((.  వాటి వెనుక అతగాడు చప్పుడు చెయ్యకుండా పశ్చిమం ఒడిలోకి జారుకున్నాడు, దొంగ లాగ. :|

ఆ షేక్ అబ్దుల్లా పిక్చర్సే ఉన్నాయి మీతో షేర్ చేసుకోటానికి... అవే, ఇక్కడ పెడుతున్నా.




ఆ తరువాత ఆ ఫోటోలతో తృప్తి లేక, నన్ను కొల్లగొట్టి వీడిపోయిన పున్నమి నా మనసును కలచి వేస్తుంటే... విరహ వేదనతో నిద్రపోలేక, వేరే పని చేయలేక, దేవదాసు సీసా పట్టుకుని కూర్చున్నట్టు, ప్రేమ నగర్ లో ఏ.న్.ర్ లా.... నేను పాచి మొహంతో కెమేరా పట్టుకుని బాల్కనీలో కూర్చున్నాను.

పున్నమి అస్తమించి తూరుపు తెల్లారే వేళ, సూర్య కిరణాలు ప్రసరిస్తూ అణువనువులో నవ చైతన్యం నింపే వేళ, ప్రకృతి పరవసింపజేసే వేళ... మరికొన్ని ఫోటొలు తీసాను. పున్నమి లో పొందలేని స్వాంతన తొలి పొద్దు వెలుగుల్లో దొరికింది. :) కథ సుఖాంతం. :P


అందిబుచ్చుకున్న ఆ క్షణాలు మీకోసం ఇక్కడ...