Monday, January 12, 2009

..శీతాకాలపు సాయంకాలం..

ఇంటికి కాస్త త్వరగా బయలుదేరేడు...
ఇంకాసేపుంటే మంచులో తడవాలని కాబోలు!
మళ్ళొస్తా అంటూ అతడి చివరి స్వర్ణ కాంతులు,
చిటారు కొమ్మలను ఓదారుస్తూ బుజ్జగిస్తున్నాయి.

ఆ ఆఖరి వెచ్చటి స్పర్శ కు కలిగిన చల్లటి పులకింతేనా..?
ఈ శీతాకాలపు సాయంకాలం ?

***

వీధి మలుపు తిరిగే వరకూ సాగనంపే అమ్మలా,
ఆకాశం అతడిని సాగనంపుతోంది.
చలికి వణుకుతున్న పుడమికి,
పండిన చెట్ల ఆకులు దారంతా దుప్పటి కప్పుతున్నాయి.

ఈ శీతాకాలపు సాయంకాలం,
వెచ్చని అభిమానాల సమాహారం.

***

పొగ మంచు తెరలో,
వెచ్చని ఊసుల్లో చలి కాచుకుంటూ,
చేతిలో చేయి వేసి నడుస్తున్న...
పండిన గోరింటాకంటి పడుచు జంట.

జ్ఞాపకాల కుంపటిని రాజేసేను,
ఈ శీతాకాలపు సాయంకాలం.

5 comments:

కొత్త పాళీ said...

Beautiful.

ఏకాంతపు దిలీప్ said...

అవును, అందంగా ఉంది శీతాకాలపు సాయంకాలం...

చిలమకూరు విజయమోహన్ said...

ఆదిత్యుడు కొండల కౌగిళ్ళలోకి ఒదిగిపోతూ తన కిరణాలతో సుతారంగా స్పర్శిస్తున్నట్టుగా ఉంది.

GIREESH K. said...

wonderful!

మోహన said...

@all
Thank you