ప్రకృతి చాలా అందమైనది. అందుకు కారణం తన సహజత్వం అనుకుంటా...
మేఘం కరిగినపుడే వర్షమై కురుస్తుంది.
చెట్లు ఎండుతున్నాయా, నేల బీడువారుతుందా అనేదానితో సంబంధం లేకుండా...
వాగులు పొంగుతున్నాయా, నదులు ముంచెత్తుతున్నాయా అన్నది పట్టించుకోకుండా...
మేఘం కేవలం చల్లని చిరుగాలికే స్పందిస్తుంది. అది దాని స్వభావం. ప్రేమ కాదు!!
ఒకరిని impress చెయ్యటం అంటే ఏమిటో ప్రకృతికి తెలియదు.
ఒకరి కోసం emotional అవ్వదు.
బాహ్య విషయాల వల్ల తనకి feelings కలగవు.
ప్రకృతికి ప్రేమించటం రాదు!!
అయితే ఇన్నాళ్ళూ ప్రకృతి స్వభావానికి స్పందించి పరవశించిన నాలోని కళాకారుడు...
నాకు దాన్ని ప్రేమగా చిత్రించి చూపించాడా...? అది ప్రేమ కాదా...?!!
ఇన్నాళ్ళూ నేను మాయలో ఉన్నానా ? స్వభావాన్ని ప్రేమగా తప్పుగా అర్థం చేసుకున్నానా..?
నేను ప్రకృతిని ప్రేమిస్తున్నానా ? ప్రకృతి నన్ను ప్రేమించట్లేదా ??
ఇలాంటి ప్రకృతిని ఒక మనిషిగా ఊహించుకుంటే..? ఆ మనిషికి ఎవరి మీదైనా ప్రేమ పుడితే..?
ప్రేమించిన వారికోసం సమస్తం, సర్వం విడిచి వచ్చే స్వభావం కలిగిన ప్రేమ,
ప్రకృతి పై ఎలాంటి మార్పులు తెస్తుంది..? అసలు మార్పు తీసుకురాగలదా..?
ప్రతి వారిలో స్పందన కలిగించే ప్రేమ, ప్రకృతి సహజత్వం ముందు ఓడిపోతుందా?
ప్రేమా...? స్వభావమా...??
No comments:
Post a Comment